Σάββατο 9 Ιουνίου 2012

Αν σου έλεγα ότι...


Αν σου έλεγα ότι  οι γονείς μου είναι από την Αλβανία; Αν σου έλεγα ότι γεννήθηκα στην Ελλάδα και δεν γνώρισα άλλη χώρα από αυτή για πατρίδα; Αν σου έλεγα ότι ο πατέρας μου δούλευε χρόνια στην οικοδομή, σε Έλληνες εργοδότες που του έδιναν το ένα τρίτο του μισθού που έδιναν σε Έλληνες; Αν σου έλεγα ότι ήταν ανασφάλιστος; Αν σου έλεγα ότι στο σχολείο πάντα με φώναζαν Αλβανό; Αν σου έλεγα ότι ήμουν ο καλύτερος μαθητής στην τάξη μου, αλλά δεν με άφησαν ποτέ να σηκώσω την σημαία της πατρίδας μου; Αν σου έλεγα ότι  σπούδασα; Ότι είμαι μορφωμένος; Ότι είμαι ωραίο παιδί; Αν σου έλεγα ότι έδιωξαν τους γονείς μου και άλλους πολλούς ξένους από τα σπίτια τους γιατί δεν ήταν Έλληνες; Αν σου έλεγα ότι πολύς κόσμος υποστηρίζει ότι πρέπει να γυρίσουμε στις πατρίδες μας; Αν σου έλεγα ότι τώρα δεν τα έχουν τόσο με εμάς γιατί υπάρχουν οι μαύροι, οι Αφγανοί; Αν σου έλεγα ότι πολλοί ξένοι παρανομούν γιατί έχουν φτάσει σε μία κατάσταση που δεν μπορούν άλλο; Αν σου έλεγαν ότι τρώνε τα αδέσποτα; Ότι μένουν 20 άτομα σε ένα δυάρι και κοιμούνται με βάρδιες; Αν σου έλεγα ότι στη χώρα μου γίνεται πόλεμος; Αν σου έλεγα ότι είμαι 17 και είδα το διαμελισμένο κορμί του πατέρα μου να το κατουράνε στρατιώτες κατακτητές; Αν σου έλεγα ότι είχα 3 αδέρφια και τα σκότωσαν όλα;

Αν σου έλεγα ότι αυτή την ιστορία την έβγαλα τώρα από το μυαλό μου, εσένα γιατί σου φάνηκε τόσο αληθινή;

Αν σου έλεγα ότι ο Κασιδιάρης είναι μορφωμένος και ομορφόπαιδο, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι ένας φασίστας; 

Αν σου έλεγα να προσέξεις γιατί αυτοί που σου φαίνονται παλικάρια τώρα, αν πάρουν δύναμη και  πιστεύουν ότι δεν είσαι μαζί τους, θα είσαι το επόμενο θύμα και δεν θα υπάρξει κανείς για να σε σώσει;

Αν διαφωνείς μαζί μου κάπου θα με βρεις στο δρόμο, δεν είμαστε πολλοί, αλλά είμαστε κάμποσοι, μπορείς να με χαστουκίσεις, δεν θα απαντήσω...

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Καλώς ήρθες παράξενε στον τόπο μου

Κάτσε λίγο εδώ να ξαποστάσεις και άσε με να σου πω λίγο για τον τόπο μου...
Στον τόπο μου σήμερα ο κόσμος είναι λυπημένος, πολύ λυπημένος. Έχει πολλά προβλήματα και τρομάζει εύκολα. Μου έλεγαν από παλιά, πως στον τόπο μου εδώ, έζησαν περήφανοι άνθρωποι, ήρωες, ότι γέννησε ο τόπος μου λέει τη Δημοκρατία, ότι όλος ο Δυτικός κόσμος χρωστάει στον τόπο μου τον πολιτισμό του. Σήμερα όμως δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ήρθαν κάτι άνθρωποι από μακριά και λέει ότι οι άνθρωποι από εδώ τους χρωστάνε λεφτά. Τότε αυτοί από τον τόπο μου προσπάθησαν να τους ξεπληρώσουν. Ξέρεις, όλα αυτά τα χρόνια ήταν δύσκολα, αλήθεια σου λέω. Η Κυβέρνησή του τόπου μου ήθελε τόσο πολύ να ξεχρεώσει που έκοβε το ρεύμα από όποιον δεν πλήρωνε, αλήθεια σου λέω. Ήταν πιο σημαντικό να πληρώσει ο κόσμος τα χρωστούμενα παρά να έχει να φάει, αλήθεια σου λέω. Αφού να φανταστείς κάποιοι δεν άντεξαν και αυτοκτόνησαν και τότε μας είπαν ότι δεν έχει αυτό να κάνει με την οικονομική κατάσταση τους, ακόμα και όταν άφηναν σημειώματα. Ξέρεις μερικοί ακόμα διαμαρτυρήθηκαν αλλά μετά τους είπαν ότι μαζί τα φάγαμε και τότε σταμάτησαν οι περισσότεροι να διαμαρτύρονται και ένιωσαν άσχημα και είχαν τύψεις. Μετά μάλιστα τους είπαν ότι φταίνε λέει οι δημόσιοι υπάλληλοι που είναι πάρα πολλοί και είναι και τεμπέληδες και όλο κάθονται και τότε τους πίστεψαν πάλι και θύμωσαν πολύ με τους δημόσιους υπαλλήλους τους χαραμοφάηδες. Μετά τους είπαν ότι έχουν όλοι μερίδιο ευθύνης για την άσχημη κατάσταση του τόπου και τότε πολλοί το πίστεψαν και αυτό και είπαν ότι πρέπει και εμείς να πάρουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί γιατί φταίμε. Είπαν ακόμα, ότι πάντα οι άνθρωποι από τον τόπο μου δεν έβλεπαν τις δικές τους ευθύνες και τα έριχναν στους άλλους και ότι  αυτό έπρεπε πια να σταματήσει. Μετά επειδή είδαν ότι ο κόσμος είχε θυμώσει πολύ έκανε η Κυβέρνηση εκλογές για να αποφασίσει ο κόσμος τι θα γίνει στον τόπο, αλλά είπαν να προσέξει ο κόσμος τί θα ψηφίσει και να βγάλει αυτοδύναμη κυβέρνηση από αυτούς που κυβερνούσαν τόσα χρόνια, γιατί αλλιώς θα συνέβαιναν πολλά κακά πράγματα. Ο κόσμος όμως δεν τους άκουσε και έδωσε πολλές ψήφους στα παιδιά με τις μαύρες μπλούζες που μιλάνε με στρατιωτικούς όρους. Όταν το είδε αυτό η παλιά κυβέρνηση είπε ότι ο κόσμος δεν έκανε καλά γιατί αυτοί είναι βίαιοι, ενώ η Κυβέρνηση τόσα χρόνια είχε συνηθίσει τον κόσμο σε τόση βία. Να χτες μάλιστα ένας δημοσιογράφος κάλεσε στην εκπομπή του ένα από αυτά τα παιδιά και εκείνο επιτέθηκε σε δύο γυναίκες...
Ξέρεις τί είπαν Παράξενε πολλοί άνθρωποι στον τόπο μου τότε; Καλά της έκανε, τον χτύπησε πρώτη, μένουν ακόμη 299 και άλλα τέτοια πολλά. Ναι ναι παράξενε οι απόγονοι αυτών που γέννησαν τη Δημοκρατία.
Μήπως τελικά δεν είσαι εσύ ο παράξενος Παράξενε και είναι ο τόπος μου;

Υ.Γ. Ο τίτλος του κείμενου είναι κλεμμένος από το τραγούδι "Καλώς ήρθες παράξενε" από τους Active Member.