Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Περί αλλαγών το ανάγνωσμα

Ο λόγος που πιστεύω ότι δύσκολα θα αλλάξουν τα πράγματα είναι γιατί ο κόσμος στην πραγματικότητα δεν θέλει να αλλάξουν και εξηγούμαι:
Σε οποιαδήποτε συζήτηση με πρώην ψηφοφόρους των δύο "μεγάλων" κομμάτων και αν έχω βρεθεί πολύ δύσκολα θα εμφανιστεί έστω και ένας που θα αναλάβει πλήρως την ευθύνη των πράξεων του. Στόχος μου ποτέ δεν ήταν -γιατί συνήθως οι κουβέντες αυτές ήταν με φιλικά πρόσωπα, αλλά και γιατί δεν πιστεύω ότι θα είχε και κάποιο νόημα- να στοχοποιήσω και να ενοχοποιήσω ανθρώπους για λάθη του παρελθόντος, αλλά πάντα μου κάνει εντύπωση η ίδια απάντηση "Δεν ήξερα". Η ψήφος δεν είναι μια ευκαιρία για να ανταποδώσεις μια χάρη, να πας για έναν καφέ, ή να επιστρέψεις στο χωριό ένα τριήμερο, παρά είναι ένα δικαίωμα κερδισμένο με αίμα που σε παλιότερες εποχές, όχι πάρα πολύ παλιότερες, και σε κάποια μέρη του κόσμου ακόμα και σήμερα, δεν θεωρείται δεδομένο. Είναι δικαίωμα σου, κατάκτησή σου και υποχρέωση σου είναι να την ασκείς με μέγιστο σεβασμό και με δεδομένο του τί θεωρείς εσύ ως γενικό καλό. Τί πάει να πει δεν ήξερα το μέγεθος της διαπλοκής, των χρεών και δεν ξέρω κι εγώ τί, όταν το λέει ένας μεσήλικας με άμεση πρόσβαση στην πληροφορία από χίλιες δυο μεριές; Γιατί ακόμα και τώρα είναι δύσκολο να στραφεί το δάχτυλο στη μούρη μας και να κοιτάξουμε λίγο καλύτερα τον τύπο στον καθρέφτη και να του τα χώσουμε; Γιατί ακόμα και τώρα που όλοι αυτοί ενώ βιώνουν άμεσα τα αποτελέσματα της κρίσης στην τσέπη τους αρνούνται πεισματικά να δουν τα πράγματα όπως πραγματικά είναι; Γιατί είναι τόσο δύσκολη η αυτοκριτική; Στην αρχαία Ελλάδα πίστευαν ότι όποιος δεν ασχολείται με τα κοινά ήταν ανάξιος.. στη σημερινή Ελλάδα είναι η πλειοψηφία. Τα πολιτικά ερωτήματα που θέτουν οι ψηφοφόροι είναι του στυλ ποιόν θα ψηφίσουμε για αρχηγό του ΠΑΣΟΚ (ναι ακόμα και σήμερα υπάρχει κόσμος που θα στήριζε ΠΑΣΟΚ), τι κάνει ο Άδωνις, ο Βορίδης και ο Κωλοτούμπας, ποιοί αντάρτες -αχαχαχαχα- έκαναν κόμμα και σχόλια από νέους ανθρώπους του στυλ δεν είναι αυτή η Δεξιά που ονειρευόμασταν.... Θεέ και Κύριε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου