Τρίτη 2 Ιουνίου 2009

Πες μας πού πάει ο άνθρωπος.... ή αλλιώς Διάφανα Κρίνα μία ιστορία..

Η ιστορία των Διάφανων Κρινών ξεκινάει από πολύ παλιά, μερικά χρόνια πριν ακόμα κυκλοφορήσουν τα πρώτα τους δισκογραφικά διαπιστευτήρια. Το καλοκαίρι του 1990 βρίσκεται το ξεκίνημά τους, όταν οι Θάνος Ανεστόπουλος (φωνή, κιθάρα), Τάσος Μαχάς (τύμπανα), Σωτήρης Σταμπουλίδης (μπάσο) και Κυριάκος Τσουκαλάς (κιθάρα) μαζεύονται σε στούντιο -όλοι γνώριμοι από τα παλιά- και αρχίζουν πρόβες. Το όνομα αυτών "Πατατούφ". Η σύνθεση δεν έμελλε να μείνει για πολύ έτσι και αρχές του '91 ο Σωτήρης αποχωρεί από το μπάσο το οποίο αναλαμβάνει ο Θάνος. Χειμώνα του '91 το όνομα αλλάζει και τη θέση του πλέον παίρνει το γνωστό και μη εξαιρετέο "Διάφανα Κρίνα", από τον στίχο που είχαν γράψει οι ίδιοι παλιότερα "Είναι τόσο κρίμα για τα άσπρα Διάφανα Κρίνα να είναι τόσο χλωμά". Καλοκαίρι του 1991 τα Κρίνα παίζουν το πρώτο τους live διάρκειας 30 λεπτών στη πλατεία των Φυλακών Κορυδαλλού και στη συνέχεια το επόμενο στο Παλατάκι. Στην παρέα προστίθεται ο Νίκος Τσουκαλάς (κιθάρα) αδερφός του Κυριάκου, ο οποίος αποχωρεί μετά από λίγο καιρό. Τα Κρίνα συνεχίζουν να παίζουν σε μπαράκια με τη δισκογραφική κίνηση να φαίνεται πολύ μακριά ακόμα, αφού δυσκολεύονταν να βρουν χώρο και χρήματα για πρόβες και ηχογραφήσεις. Το '92 προστίθεται στην παρέα ένα από τα μέλη που θα χαράξει με την παρουσία του τους στίχους του συγκροτήματος, ο κιθαρίστας Παντελής Ροδοστόγλου. Το '93 ήταν μία από τις χρονιές ορόσημο του συγκροτήματος αφού τότε προστέθηκε και ο κιθαρίστας Νίκος Μπαρδής στην παρέα αλλά κυκλοφόρησε και το πρώτο demo του συγκροτήματος με πέντε τραγούδια: Αναστεναγμός, Προσευχή, Πολεμικό Ανακοινωθέν, Λιώνοντας Μόνος, Κάτω απ'το Ηφαίστειο (που είναι και η πρώτη στιχουργική δουλεία του Ροδοστόγλου).

1994-Κάτω απ'το Ηφαίστειο-Λιώνοντας Μόνος...."Τι άρωμα, τι μέθη αυτή η λιακάδα..." Η πρώτη, επτάϊντση, δισκογραφική δουλεία των Κρίνων με το label της Wipe Out είναι γεγονός, η οποία τους δίνει και το εισιτήριο για συμμετοχή με ένα τραγούδι στη συλλογή "Το Μαγικό Βοτάνι".
1994-Το Μαγικό Βοτάνι-Μουχλαλούδα, η μπαλάντα της φωτιάς..."Κάθε μέσημέρι καίγεσαι/από ένα πόνο αβάσταχτο/πεταλούδα ξάφνου γίνεσαι"..Το τραγούδι αυτό έγινε ένα από τα πιο αναγνωρισμένα των Κρίνων και ακούστηκε πολύ από τα ραδιόφωνα.
1996-Έγινε η Απώλεια Συνήθειά μας..."Οι έρημες πόλεις, τα φώτα που σβήνουν/σαν γέροι που κλείσαν τα μάτια και πίνουν"...Η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά των Κρίνων είναι γεγονός και η απήχησή της από τον κόσμο πολύ ζεστή. Την επόμενη χρονιά τα Κρίνα εμφανίστηκαν στο Rockwave Festival καθιερώνοντας το συγκρότημα ως ένα από τα καλύτερα ελληνικά σχήματα.
1998-Κάτι Σαράβαλες Καρδιές..."Σκιές ονείρων είμαστε, σύννεφα που περνόυμε/βάλτε να πιούμε"...Η δουλειά αυτή γίνεται ανάρπαστη από την αρχή και σε αυτή συμμετέχει ο Παναγιώτης Μπερλής ο οποίος το 2000 θα αποχωρήσει από το συγκρότημα. Ο κόσμος αγκαλιάζει το δίσκο και όταν μερικές εβδομάδες αργότερα τα Κρίνα κάνουν το πρώτο τους live στο ιστορικό -πια- Ρόδον στη Μάρνης, που πραγματοποιήθηκε με δικά τους έξοδα, γνωρίζουν την αποθέωση από τον κόσμο ο οποίος τραγουδάει μαζί τους τους στίχους από τα τραγούδια τους, προκαλώντας έκπληξη και στο ίδιο το συγκρότημα. Ακολουθούν και άλλες sold out συναυλίες σε όλη την Ελλάδα με ιστορικές να μένουν αυτές στο Αν Club στα Εξάρχεια όπου οι αντιδράσεις του κόσμου είναι κάτι παραπάνω από θερμές. Τις συναυλίες τους παρακολουθούν και "διάσημοι" φίλοι του συγκροτήματος όπως οι Τρύπες. Ο δίσκος αυτός περιέχει και το πιο παρεξηγημένο αλλά και πιο αναγνωρισμένο κομμάτι των Κρίνων, το μελοποιημένο ποίημα του Κώστα Καρθαίου (πραγματικό όνομα Κλέανδρος Λάκωνας) σε μουσική των Διάφανων Κρίνων, Βάλτε να Πιούμε. Τα Κρίνα είναι διαβόητα για την κατανάλωση αλκοόλ και κατά πολλούς το τραγούδι αυτό είναι ένας ύμνος στο αλκοόλ-λάθος, για τα σωματικά πάθη τους δεν μιλάνε ποτέ, παρά μόνο εξηγούν σε συνέντευξή τους ότι το τραγούδι αυτό λεέι ότι διψάνε για ζωή, αποστομώνοντας και όλους αυτούς που τους κατηγορούν για μακάβριους και σκοτεινούς στίχους. Δεν είναι πεσιμιστές, απλά τραγουδούν για τις "πιο δύσκολες" ώρες τις ημέρας. 
2000-Είναι που Όλα Ήρθαν Αργά..."Πολλούς θανάτους έζησα μα σαν κι αυτόν για εσένα/πολλούς θανάτους έζησα μα σαν κι αυτόν κανένα"...Η πρώτη κυκλοφορία του συγκροτήματος με τη δική τους δισκογραφική εταιρεία την This is my Voice Records.
2000-Ευωδιάζουν Αγριοκέρασα οι Σιωπές..."Θα μ'αγαπάς, θα μ'αγαπάς/μα δεν θα φτάνει/άγονη βροχή θα πέφτει πάνω μου/το χάδι σου/κι εγώ σαν γέρικο σκυλί μες στο λιμάνι/θα πεθαίνω στο πλάϊ σου"...Η δίαθεση του δίσκου ξεκίνησε από τις συναυλίες τους σε Μύλο -στη Θεσσαλονική- και Ρόδον και περιείχαν και ένα τραγούδι που δεν το συμπεριέβαλαν στο C.D. το Γράψαμε Τραγούδια που Μιλούσαν για την Θλίψη. 
2001-Καινούργιος Τόπος-Κάτω απ΄το Ηφαίστειο..."Αν είναι να φύγω ας φύγω πρωί/στη σωστή εποχή σε λάθος στροφή"...Που κυκλοφόρησε ως single ένθετο στο Fractal Press. Πραγματοποιούν 101(!!) συναυλίες σε Ελλάδα και Αγγλία παρουσιάζοντας μάλιστα και καινούργια τραγούδια.
2002-Γράφουν μουσική για ένα θεατρικό έργο το "Δεσποινίς Τζούλια" με ορχηστρικά κομμάτια και ένα με στίχους το οποίο όμως δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Οι φήμες που θέλουν το συγκρότημα λόγω διαφωνιών να διαλύεται οργιάζουν.
2003-Ότι Απόμεινε απ' την Ευτυχία..."Μεθύσανε σε μπαρ ναυαγισμένα/μ'αγγέλους που 'χαν χάσει τα φτερά τους/και μοιάζαν με παιδιά εγκατελειμμένα/που φτιάχναν βάρκες με την χάρτινη καρδιά τους"...Αυτό ήταν και η τελευταία κυκλοφορία της δισκογραφικής τους εταιρείας η οποία κλείνει εκείνο τον χρόνο. Οι ίδιοι δηλώνουν απογοητευμένοι που ανακαλύπτουν ότι τα έξοδα για να κάνεις κάτι δικό σου είναι τόσο μεγάλα. Οι συναυλίες τους πλέον έχουν γίνει θεσμός και τα Κρίνα επισκέπτονται συχνά-πυκνά και το Gagarin 205 όπου κάθε συναυλία τους διαρκεί πάνω από 2 ώρες!
2005-Ο Γύρος της Μέρας Σε Ογδόντα Κόσμους...Ορχηστρικό. Την κυκλοφορία αυτή συνοδεύει ένα βιβλίο -η μάλλον το βιβλίο συνοδεύεται από την κυκλοφορία αυτή- που περιέχει στίχους και κείμενα των Κρίνων. Οι ίδιοι δηλώνουν ότι το C.D. λειτουργεί σαν soundtrack του βιβλίου.
2008-Και η Αγάπει Πάλι θα Καλεί..."Μη φοβάσαι μωρό μου, πάνω λάμπουν τ'αστέρια/εδώ κάτω λάμπουμε εμείς"...Ο τελευταίος δίσκος των Διάφανων Κρίνων που παρουσιάστηκε μέσω συναυλιών σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο. Στους μουσικούς κύκλους οι φήμες ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο καλά μεταξύ τους και ότι δεν πήγαιναν πλέον όλοι μαζί στις συναυλίες είναι πραγματικότητα και ενώ ο ήχος τους ζωντανά ήταν το ίδιο συμπαγής, η επικοινωνία τους κατά τη διάρκεια των συναυλιών χαρακτηριζόταν μάλλον χλιαρή.
1/6/2009-Με μία ανακοίνωση την οποία υπογράφουν οι Τάσος Μάχας, Νίκος Μπαρδής, Παντελής Ροδοστόγλου, Κυριάκος Τσουκαλάς και όχι ο Θάνος Ανεστόπουλος, μέσω της επίσημης ιστοσελίδας τους, γνωστοποιούν ότι η αυλαία για το συγκρότημα έπεσε αν και απότομα.
Τα Διάφανα Κρίνα ήταν από τα συγκροτήματα που μπορεί να μην αγαπήθηκαν από πολλούς, αλλά από αυτους που αγαπήθηκαν, αγαπήθηκαν με πάθος. Τα μέλη τους, παρ'όλες τις οικονομικές δυσκολίες δεν σταμάτησαν να ασχολούνται με τις συναυλίες και τις περιοδείες και ας αναγκάζονταν να δουλεύουν παράλληλα για να βγάλουν τα προς το ζην -στο κέντρο σε βιβλιοπωλία και δισκάδικα. Μεγάλωσαν, έκαναν οικογένειες αλλά η μουσική ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους.  

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε: http://www.diafanakrina.info/sitegr/  http://www.geocities.com/diafana_krina_gr/  και http://www.myspace.com/diafanakrinaun .                 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου